EKSPERYMENTY INACZEJ

Wszyscy przyzwyczajamy się do nauki w odmiennych warunkach. Staramy się, by  uczniowie realizowali wszystkie  zajęcia w warunkach zdalnego nauczania. Wychowawcy klas 2 i 3 postanowili więc kontynuować zajęcia z programu “Młody odkrywca”. Eksperymentowanie na odległość nie jest łatwe. Trzeba bowiem wybrać odpowiedni zestaw doświadczeń, by można było zachować bezpieczeństwo.  Okazało się, że uczniowie  świetnie sobie radzą, a kolejne doświadczenia coraz bardziej pobudzają ich ciekawość poznawczą.

Beata Borowska  i  Sylwia Szymańska zaproponowały swoim klasom  3a  i 3b wulkan w kuchni. Do mieszaniny mąki, proszku do pieczenia, wody i barwnika spożywczego  wlaliśmy ocet. Z zapartym tchem obserwowaliśmy co zachodziło we wnętrzu słoika. Wulkan wybuchł pianą! W rzeczywistości były to bąble napełnione dwutlenkiem węgla, który powstał z reakcji octu i proszku do pieczenia. Zabawa była bardzo udana, a zachwyt nie znikał z twarzy uczniów. 

Tym razem uczniowie klas 3a i 3b eksperymentowali w domu –  wykonali ciekawą LAMPĘ LAWĘ. Co było potrzebne? Szklane naczynie, olej, woda, barwnik spożywczy, brokat, tabletka musująca. Na samym początku zbadali, co zachodzi miedzy olejem i wodą. Doszli do wniosku, że te dwie substancje „nie lubią się” – dlatego nie można ich połączyć. Olej ma mniejszą gęstość, więc wypływa na wierzch. Następnie wkropili kilka kropelek barwnika i obserwowali jak barwnik przenika przez olej ale go nie zabarwia, wpada do wody i wówczas woda zmienia kolor. Dla uzyskania lepszego efektu – kto z uczniów miał-  to wrzucił kilka cekinów i wsypał brokat. Kulminacyjnym momentem eksperymentu było wrzucenie tabletki musującej. Musujące tabletki uwalniają dwutlenek węgla. Bąble gazu wypychają niewielkie ilości wody w górę. Dwutlenek węgla ostatecznie uwalnia się z cieczy, a woda z powrotem opada w dół przez olej.

 Podczas reakcji chemicznej naczynia były podświetlane od doły  latarkami – co dawało jeszcze większy efekt. Zachwytom nie było końca. To był magiczny eksperyment!

Dorota Gwarda z klasą 2a wykonała piasek kinetyczny i poduszkowca. Okazało się, że połączenie piasku, wody, płynu do naczyń dało wilgotną, a jednocześnie sypką i  elastyczną masę,  świetną do zabaw w domowych warunkach. Do wykonania poduszkowca wykorzystano nadmuchany balon, który poruszał przedmiot zgodnie              z zasadą odrzutu. To propozycja dobrej zabawy w cymbergaja, idealnej na jesienne popołudnia. Kolejny eksperyment wykonany zdalnie dotyczył cieczy nienewtonowskiej (nieniutonowskiej). Każda ciecz zachowuje się                     w określony sposób. np. przelana do naczynia, przybiera jego kształt. Ponadto ciecze zmieniają płynność i lepkość na skutek temperatury lub ciśnienia.  Przykładem cieczy newtonowskiej jest woda, która zamarza, paruje. Niektóre nie stosują się do tych zasad i zachowują się różnie np. jak ciała stałe-twardnieją. Magiczna ciecz powstała w wyniku połączenia mąki ziemniaczanej i wody. Uzyskana ciecz,  pod wpływem ugniatania zachowywała się jak plastelina. Jednak im szybciej ją mieszano (pod wpływem siły), reagowała jak ciało stałe. Gdy przestaliśmy się bawić, zachowywała się jak zwykła ciecz i  przeciekała przez palce. Przeprowadzone  doświadczenia były nie tylko zabawą, ale sposobem na naukę o świecie przyrody. 

Klasa 3c  ostatnio dociekała,  jakie właściwości mają cukier i płyn do mycia naczyń? Wykorzystali do tego wodę, płyn do mycia naczyń, tartą bułkę  i  cukier  w kostkach. Uczniowie chcieli  odpowiedzieć  na pytania: jak wygląda powierzchnia wody po wlaniu kropli płynu do mycia naczyń, a jak po zanurzeniu krawędzi kostki cukru? Dzieci po przeprowadzeniu doświadczenia wyciągnęły odpowiednie wnioski. Dowiedziały się, co to jest napięcie powierzchniowe wody i dlaczego odrobinki bułki tartej w przypadku dolania kropli płynu do naczyń rozchodzą się ku brzegom naczynia, a w przypadku kostki  cukru, zbliżają się do niej. 

 Co to jest złudzenie optyczne? – to kolejny eksperyment wykonany przez uczniów klasy 3c. Wykorzystały do tego białą i czarną kartkę papieru i takiego samego koloru trójkąty o trzech równych bokach, które nakleiły na kartki- biały trójkąt na czarnej kartce, a czarny trójkąt  na białej. Prawie wszystkie dzieci doszły do tego samego wniosku- biały trójkąt na czarnym tle wydaje się większy niż czarny na białym tle. Na podstawie tego doświadczenia  dowiedziały się, co to jest złudzenie optyczne.

   Wszystkie dzieci  z wielkim zaangażowaniem  i chęcią przystępują do pracy, poprzez doświadczenia  rozwijają  swoją wyobraźnię, a przede wszystkim czerpią  radość  płynącą z odkrywania czegoś nowego.

                                                                                                                                                                        Małgorzata Jalowska